“Мен иштөөнү кыялданам”. Церебралдык шал оорусу менен ооруган 28 жаштагы Жаныш өз алдынча жашагысы келет
Жаныш – Көз карандысыз жашоо борборунун аркасы менен жашоосу өзгөргөн жигиттердин бири. Ал өзүнө эмнелер себеп болгонун айтып берди.
28 жашта окуганды үйрөнүү
“Мен Церебралдык шал оорусуна чалдыктым, анын айынан сүйлөөм начарлап, денемдин жарымы жабыркап жатат. Мунун баары жашоодо кыйынчылыктарды жаратат. Айрыкча адамдар менен тил табышуу кыйынга турду. Кандайдыр бир тоскоолдук бар болчу, мен кыла албайм. Ошондуктан мен бул курстарга тапшырганымда канчалык тынчсыздандым, мен окууга тандалып алгым келген», – дейт Жаныш.
Социалдык үй 2014-жылдан бери инклюзивдик коом чөйрөсүндө иштеп келе жаткан Fair and Sustainable Development Solutions (FSDS) коомдук фондунун колдоосу менен иштээрин белгилей кетүү керек.
“Убакыт тар, мүмкүн болушунча көбүрөөк билим алышым керек. Мен абдан начар окудум, бирок тамак жасаганды үйрөндүм. Эл менен да көбүрөөк баарлаша баштадым. Үйдө араң сүйлөп калдым. Апам жумушта. , ал эми агам менен эжем мектепте окушат. Бул жерден мен өз оюмду айтканды үйрөндүм. Көрсө, унчуккандын кереги жок экен. Сөзүңдү айтыш керек, бул күч берет», – дейт ал.
Мен ал убакта мектепке бара албадым. Бирок мен ар дайым бир нерсени үйрөнгүм келчү жана башкалар сыяктуу эле бир нерсе кыла алгым келди. Ошондуктан 28 жашымда окуганды үйрөнөм. Фотограф болууну, өз алдынча иштеп, акча табууну кыялданам.
Эмгек, социалдык коргоо жана миграция министрлигинин 2021-жылга карата расмий маалыматы боюнча, бул категориядагы эмгекке жарамдуу курактагы адамдардын 90%дан ашыгы жумушсуздар. Себеби, Кыргызстанда майыптарды социалдаштыруу жана ишке орноштуруу азырынча жок. Ушуга ылайык, бул маселе менен иш жүзүндө алектене турган мекемелерге болгон муктаждык өсүүдө.
Жаныш Ысык-Көл районунун Арал айылында көп балалуу үй-бүлөдө төрөлгөн. Анын балалыгы жана жаштыгы ошол жерде өткөн. Бир нече жыл мурун алар апасы жана иниси, карындашы менен Бишкекке көчүп келишкен. Бул жигиттин жашоосун ого бетер оорлотуп жиберди – айылда бир жакка барса, шаарда кыйыныраак болчу.
“Мен үчүн үйдөн чыгуу, шаар кыдыруу кызык болду, бирок мен муну өз алдымча кыла албадым. Маршруттук же автобуска түшүү үчүн номерди, башкача айтканда, сандарды, ошондой эле анын кайда баратканын түшүнүү үчүн окуй алат.Үй-бүлөдө баары бош болгондуктан, мен жөн эле үйдө отурдум.Бир жолу Көз карандысыз жашоо борборунда такси айдаганды үйрөндүм, бул мага ары-бери жүрүүгө жардам берет. Шаарга барып, бир аз болсо да менин туугандарымдан көз карандысыз болгула», – дейт Жаныш.
Мен бул жерге өз алдынча жашоону үйрөнүү үчүн келдим. Өзүм үйрөнбөсөм, эч ким үйрөтпөйт.
